Na finały jedziemy bez libero i rozgrywającej.

Jak tak dalej będą grały, to zupełnie się nie zdziwię jak ograją Rosjanki

Już raz wyjaśniłem ale jeszcze powtórzę. Pisząc przed turniejem że jedziemy bez rozgrywającej nie miałem absolutnie na myśli Pauliny. Napisałem że to dobra zawodniczka i da radę, no i zagrała w mojej opinii bardzo udane zawody. Chodziło mi o tę drugą, którą Kawka wyciągnął z kapelusza.

Nie dość że mentorskim tonem zalecasz poczytać ciekawą lekturę a nie potrafisz podać źródła,

Młode zawodniczki doceniły szkoleniowca i ogrom jego pracy, jaki włożył w cały cykl przygotowawczy r11; Razem zdobyliśmy brązowe medale, ale my mamy dla pana także złoty medal dla rNajlepszego Trenera na świecier1;. Dziękujemy za wszystko! r11; powiedziała w imieniu zespołu Oliwia Bałuk, kapitan drużyny.

Zwykle w sporcie jest tak, że ciężko jest się szybko podnieść po bolesnej porażce. Taką niewątpliwie była przegrana w półfinałowym meczu. Co sprawiło, że w walce o brąz dopięłyście swego?
WERONIKA CENTKA: Dużo w tej kwestii zrobił nasz trener. Podniósł nas na duchu. Oprócz niego same wiedziałyśmy, że musimy to zrobić. Innej opcji nie było.

Wasz trener nie ma zbyt dobrej opinii wśród części kibiców, słyszy się narzekania na jego styl komunikacji z siatkarkami. Czy faktycznie Waldemar Kawka jest taki zły?

Trener Kawka zwykle bardzo emocjonuje się meczami, ale przecież to chyba lepsze podejście niż siedzenie na ławce i patrzenie się na granie bez żadnej reakcji. On żyje każdym spotkaniem, pomaga nam i podpowiada, co możemy zrobić. Wiadomo, że krzyki i mocniejsze słowa nie zawsze nam się podobają, ale wiemy, że trener chce dla nas jak najlepiej i wszystko mu wybaczamy. Na pewno nie powiem na niego złego słowa. Przygotował nas świetnie do imprezy docelowej i włożył naprawdę wiele serca w nasze treningi. Wiemy, ile nerwów kosztował go to wszystko, tym bardziej należy mu się radość z medalu.

Trener Kawka powiedział trochę zakulisowo, że w ciągu dwóch miesięcy przygotowań uczyniłaś ogromny postęp. Ty również zauważasz swój rozwój?

Tak, naprawdę bardzo czuję jak wiele udało mi się poprawić w swojej grze. Wyeliminowałam minimalne błędy, których ludzie nie widzą, a które dawały o sobie znać. Mam na myśli między innymi mankamenty w prowadzeniu ręki czy w nabiegu do ataku. Te, można powiedzieć, niuanse miały naprawdę potężny wpływ na jakość mojej siatkówki. Rzeczywiście czuję, że w ciągu tych dwóch miesięcy, dzięki ciężkiej pracy, znacznie poprawiłam się jako siatkarka. Jestem z tego powodu naprawdę zadowolona i oddaję za to całe serce trenerowi Kawce, bo on zaważył te błędy i wspólnie je wyeliminowaliśmy.

Powiedz mi absolutnie szczerze ile dały wam te treningi z seniorkami? Bo wiem, że w Szczyrku miałyście okazję razem pracować.

Treningi z główną reprezentacją Polski dały nam naprawdę bardzo dużo. Wiadomo, to są dziewczyny starsze i dużo bardziej doświadczone. Dla mnie wielki autorytetem jest Malwina Smarzek, moja dobra koleżanka. Poprzez rywalizację z nią podczas wspólnych treningów bardzo dużo się nauczyłam. Grałam naprzeciwko niej i raz ja ją blokowałam, innym razem ona mnie i to było dla mnie coś niesamowitego. Czułam z jednej strony dumę, z drugiej respekt i to wszystko bardzo pomogło nam się rozwinąć. Nauczyłyśmy się naprawdę bardzo dużo, przede wszystkim walki i tego, że każda piłka jest tak samo ważna i nie można odpuszczać. Doświadczyłyśmy też, że czasami jedna akcja może zadecydować o losach całego meczu.